Historia podwodna. Koniec blogów.

Historia podwodna naucza wytrwałych
Jak tu żyć 
żeby zgnić.
Jak zawsze wykwintna, omawia dlaczego
Cały sens
Znowu wklęsł.
         Lech Janerka


No i co?! Facebook zostaje sam jak palec, albo jak ten Himilsbach z angielskim. Google Plus, jego najpoważniejszy konkurent właśnie oznajmił, że wysiada. On już nie może i wychodzi.
Google plus był znacznie mniejszy od Facebooka, udawał tylko większego niż jest. Może nawet i wy byliście nieświadomymi użytkownikami tego portalu, bo profil Google był dodawany automatycznie do zakładanego konta mailowego na Gmail, oraz do kont na Youtube. W rzeczywistości było tam aktywnych 5 - 6 milionów postujących. W porównaniu do 2,27 miliarda ludzi których połknął portal z niebieskim "F" to rzeczywiście nic.
Ale jednak wyobraźcie sobie frustrację, jaka może ogarnąć człowieka, który pracowicie komponował tam swoje teksty, albo wrzucał ciekawe zdjęcia. Na ogół nie były to zdjęcia kotków i kaw ze Starbunia, bo Google Plus trzymał, excuses Facebooku, wyższy znacznie poziom dyskusji.
Zdjęcia i wpisy znikają jak sen jaki złoty. Było i nie ma, jak w ruskim cyrku.
To jeszcze nie koniec historii znikania.


W styczniu 2018 Onet wyłączył platformę blogową Blog.pl dając wszystkim użytkownikom 50 dni na wyniesienie się.
W marcu 2018 roku Wirtualna Polska zrobiła to samo z Bloog'iem.
Jedna ze starszych w Polsce platform blogowych Blox, należący do Agory, właśnie będzie teraz, w marcu 2019 zamykany. A wraz z nim blog, który regularnie czytałem od wielu lat, razem z tysiącami czytelników - blog Wojciecha Orlińskiego, znanego lemologa i lewicowego medioznawcy. Blog "Ekskursje w dyskursie"- LINK był prowadzony od sierpnia 2006 roku, znaczy się trzynaście lat. 

Blox.pl tak sobie radośnie napisał:
W ciągu 15 lat działania Blox.pl internet zmienił się niemal nie do poznania – na znaczeniu zyskały przede wszystkim media społecznościowe, a twórcy internetowi mają teraz do dyspozycji wiele narzędzi pozwalających im na bieżąco dzielić się treściami z internautami – m.in. relacje na Facebooku, Instagramie i Snapchacie czy videoblogi na YouTube. Jednocześnie, od dłuższego czasu obserwujemy coraz mniejsze zainteresowanie platformami blogowymi – w szczególności tymi, które nie oferują możliwości tworzenia serwisów w osobnej domenie. Zdecydowaliśmy się na zamknięcie Blox.pl z uwagi na malejącą popularność tej platformy. I mamy was od dzisiaj głęboko w dupie.

(No dobra, ostatnie zdanie sam dopisałem).

To skłania mnie do następujących rozważań: skoro Google bez pardonu wykasowuje konta użytkowników swojego portalu, to może i wykasuje kiedyś blogi na Bloggerze? Bardzo możliwe. A właśnie tak się składa, że zaufałem temu guglu i tu założyłem Fotodinozę. Możemy się wszyscy spodziewać, że kiedyś zniknie. Mam kopie zapasowe tekstów, ale ostrzegam - ponowne ich zamieszczenie, adjustowanie i wklejenie stu tysięcy zdjęć przerasta moje możliwości, chęci i dostępny czas wolny. Wolałbym już chyba zacząć od nowa. Z góry przepraszam.

Co nam to wszystko mówi o świecie? Hm. Spróbujcie znaleźć coś, co zostało napisane przez was na Facebooku w lutym 2017. Spróbujcie przypomnieć sobie przeczytane artykuły gazetowe z poprzedniego miesiąca. Nie pamiętacie? Ja też mało pamiętam. Żyjemy doraźnie, czytamy doraźnie i na szybko, przeszłość znika we mgle tuż za plecami, gazety lądują w koszach, a wpisy na bloga toną w otchłaniach do których nikt nie zagląda. Dlatego nie ma co żałować zeszłorocznych śniegów. 
Natomiast uświadamia nam też to, że albowiem jesteśmy jeno mięsem (cytat). Ja też! Ja też! Ja też! (dalszy ciąg cytatu). Jesteśmy zależni od dużych korporacji mających parę monopoli, jesteśmy numerkami w ich statystykach. Jak będzie im się to opłacało, to wyłączą nam co tam będą chciały. Kto chce być niezależny - musi bulić za własny kawałek internetu. Kto chce działać non profit - no cost, musi się liczyć z oddaniem duszy w pacht.

Internet zrobił się łatwiejszy w użytkowaniu dla przeciętnego człowieka przez ostatnie lata, ale też zrobił się znacznie bardziej skanalizowany, sformowany i ukorporacyjniony i pozamykany w bąbelkach informacyjnych. Najprawdopodobniej będzie z tym coraz gorzej. Facebook z resztą skanibalizował już prawie wszystko i stał się tak duży, że nie panuje. Nie wiem czy wiecie, ale gdyby nie filtry Facebooka musielibyście oglądać około 2000 - 3000 wpisów dziennie, jakie wstawiają na swoje profile wasi krewni i znajomi Królika, firmy i influencerzy, których śledzicie (to szacunki oficjalne, ze źródeł naukowych). Zatem 90% tych rzeczy po prostu nie oglądacie na oczy. A o tym co oglądacie decyduje Facebook.

Całe szczęście, że nie prowadzę Fotodinozy dla kasy, tylko dla przyjemności. Póki mi się chce, może być nawet pięciu czytelników, a wpisy będą powstawać. Nie ręczę, że zawsze regularnie. 
Kiedy zaczynałem bloga w 2013 roku, mój kumpel Gregu poradził mi następująco - jak bloger chce zrobić karierę, to powinien pisać przynajmniej raz w tygodniu. Od pięciu lat jestem dobrze zapowiadającym się, młodym blogerem i jakoś kwestie kariery zeszły na plan dalszy.

A ostatnio ktoś znalazł Fotodinozę w internecie, wpisując w wyszukiwarkę Google "smoliste tolce". Gdy prześledziłem link, z którego było wejście, okazało się, że chodziło o "smoliste stolce". Nooo, skoro Fotodinoza wyskakuje anonimowemu internaucie po wpisaniu tej frazy, to może oznaczać tylko jedno - jesteśmy w czarnej dupie.
Ale nie poddajemy się, nie poddajemy.
Bezapelacyjnie i do samego końca - mojego lub jej (cytat).


Fabrykant.

P.S.
W zakładzie fotograficznym Fokal na Narutowicza 2 w Łodzi czekają na was bonusy Fotodinozy, jeżeli zamówicie tam jakieś odbitki - na hasło "Fotodinoza" do dostaniecie ładne zdjęcie w formacie 20x30 cm z dedykacją. O takie zdjęcie:

Źródła:
https://www.spidersweb.pl/2016/07/blogspot-utrata-konta.html
https://socialpress.pl/2018/08/blogi-w-erze-social-media-jak-zmienia-sie-ich-rola